De vestingwerken van Vlissingen werden in hun vroegste vorm omstreeks 1489 aangelegd als reactie op een plundering enkele jaren daarvoor. Om de ingang van de havens beter te kunnen verdedigen werd tussen 1548 en 1552 naar ontwerp van de Italiaanse vestingbouwkundige Donato de Boni Di Pellizuoli het Keizersbolwerk gebouwd, vernoemd naar de destijds heersende keizer Karel V.

De muren ten oosten van de haven kwamen tussen 1580 en 1590 tot stand en kregen een gedeelde functie als zeedijk langs de Westerschelde en als verdedigingswerk. Ook de muur ten westen van de haven, die in het derde kwart van de 16e eeuw werd verlengd, had een dergelijke gecombineerde functie. 

Omdat de muren niet meer voldeden aan de eisen zoals die aan een waterkering werden gesteld, zijn in de jaren ’80 van de vorige eeuw betonnen waterkeringen achter de oude muurwerken gemaakt en werden de muren gerestaureerd.

De aan de Westerschelde gelegen delen van de vestingwerken werden enkele jaren geleden door Rijkswaterstaat overgedragen aan waterschap Scheldestromen. Diverse delen van de muren verkeren inmiddels weer in slechte staat.